Johan en zijn familie

Lieve Johan,

Van harte gefeliciteerd, je hebt het zo verdiend. Ik zou bijna zeggen: Dag en nacht was je aan het werk voor het Bijniernet en de patientenvereniging, maar gelukkig nam je nog wel een paar uur van de nacht om te slapen.

Ik ben een aantal malen mee geweest naar conferenties en congressen. Ik heb gezien hoe nauwgezet je je bijdragen voorbereidde. En ik was heel trots op je als je een zaal toesprak met veel enthousiasme en idealisme. Je weet de mensen mee te nemen in je visie.

Ik heb ook gezien hoeveel steun en ruimte je van Marjo krijgt om te doen wat je doet. Daarom wil ik haar meenemen in mijn gelukwensen.

Daarom nogmaals gelukwensen voor “mijn broertje” en zijn lieve echtgenote.

~ Reini ~

Everyone can rise above their circumstances and achieve success if they are dedicated to and passionate about what they do(Nelson Mandela)

Toewijding en passie daar heeft het nooit aan ontbroken, soms misschien zelfs te veel.
Voor de muziek uit lopend, blijven doorgaan, op naar de stip aan de horizon, altijd maar willen verbeteren en al weer verder denken.
Niet altijd makkelijk voor ons, niet altijd makkelijk voor jezelf.

Pap, ondanks dat het niet altijd makkelijk was, voor ons, voor jezelf, laat dit een bekroning zijn op doorzettingsvermogen en al je tomeloze inzet.
Ik ben trots op je!

~ Eva Beun ~

Beste Johan,

De afgelopen jaren heb ik gezien hoe bevlogen en betrokken je bent als het op de gezondheidszorg aankomt. Je inzet voor de vele (inter)nationale organisaties (zoals het BijnierNET en de Bijniervereniging NVACP) is mij niet ontgaan. Diezelfde betrokkenheid toon je ook naar ons en onze kinderen.

Ik heb momenten meegemaakt dat er de nodige frustratie was omdat je voor je gevoel niet snel genoeg vooruit kon. Je bent in dat opzicht je tijd vaak ver vooruit. Ik hoop dan ook van harte dat je de werkzaamheden voor deze organisaties nog lang blijft voortzetten ondanks de uitdagingen waar je soms tegenaan loopt. De mate waarmee jij je inzet voor deze organisaties maakt dat je in mijn ogen de perfecte ambassadeur bent op het gebied van innovatie in de gezondheidszorg. De onderscheiding is in mijn ogen dan ook zeer verdiend en je van harte gegund.

~ Jordi ~

Lieve papa,

Zolang ik me kan herinneren zet jij je in voor anderen; je gezin, je familie, je vrienden, maar zeker ook voor mensen met een chronische (bijnier)aandoening. Als chronisch patiënt heb jij veel ervaring in de zorg. Deze ervaring zet je in om de zorg te verbeteren en om anderen te overtuigen van vernieuwing en vooruitgang die nodig is. Soms kost dat meer overtuigingskracht en energie dan je zou willen. Daar leer je steeds beter mee omgaan J.

Naast je inzet voor de zorg, ben je sinds ruim 5 jaar een toegewijde opa voor onze kinderen. Zij genieten enorm van de avonturen die ze met je beleven en de dingen die je ze leert. Voor mij is dat onbetaalbaar!

Ik ben trots op wat je gedaan hebt en wat je doet, deze onderscheiding is dan ook zeer zeker verdiend!

~ Liefs Kirsten ~

Johan, als broer heb ik je werk en inzet de afgelopen jaren met ontzag en waardering gevolgd. Met niet aflatende inzet heb je ideeën gegenereerd, visie neergezet en mensen enthousiast gemaakt. Niets was je te gek. Geweldig dat je nu daar ook op deze manier waardering en erkenning voor hebt ontvangen. Dat het spoor naar de toekomst ook dwarsliggers kent vond je moeilijk te accepteren. Vasthoudend was je dag in dag uit bezig om dat waar je in geloofde handen en voeten te geven. Steeds maar weer aan de gang en onderweg om ook anderen achter je ideeën te krijgen en iets te betekenen voor patiënten. Het is duidelijk dat dat allemaal niet voor niets is geweest. Goed om bij stil te staan en heel veel reden voor uitbundige felicitaties voor deze kanjer!

~ Nico Beun – je broer ~

Nog nooit een man ontmoet die zo grondig, in de volle breedte, een onderwerp bij de kop pakt.

Vervolgens neem je het onderwerp ter hand met zoveel zorgvuldigheid, discipline, consequentheid en gedrevenheid dat de onderste steen van het probleem bovenkomt drijven.

Je creëert scherp zicht op wat er moet gebeuren om uit de ontstane situatie te komen.
Vanaf dat moment ben je niet meer te stuiten. Bij momenten laat je mensen in je omgeving in verbijstering achter… Geduld is dán niet je sterkste kant. Vervolgens mobiliseer je de kracht weer in contact te komen met collega’s, je vrouw, kinderen en kleinkinderen om samen verder te gaan waar je gebleven was. Jij weet dat je zónder hen niet kan bereiken wat jij voor ogen hebt.

Een welverdiende erkenning voor een man met deze inzet en kwaliteiten.

~ Tineke Meijer – je schoonzus ~